Перевод: со всех языков на все языки

со всех языков на все языки

draconis N M

  • 1 BY draconis stars

    estrellas BY draconis

    English-Spanish dictionary of astronomy terms > BY draconis stars

  • 2 Eurypegasus draconis

    2. RUS пегас-дракон m, пегас-залисес m
    3. ENG sea moth
    4. DEU
    5. FRA

    VOCABULARIUM NOMINUM ANIMALIUM QUINQUELINGUE > Eurypegasus draconis

  • 3 Spinicapitichthys draconis

    VOCABULARIUM NOMINUM ANIMALIUM QUINQUELINGUE > Spinicapitichthys draconis

  • 4 Drache

    Drache, draco (δράκων) rein lat. serpens od. anguis, verb. serpens draco (die Schlange). – draco. anguis (das Sternbild). – ein D. von einem Weibe, altera od. quasi altera Xanthippe. Drachengespann, s. Drachenwagen. – Drachenhaupt, caput draconis. Drachenschwanz, cauda draconis. Drachenwagen, dracones iuncti. – auf einem D., in curru iunctis draconibus (z.B. eo venire); u. bl. iunctis draconibus (z.B. Athenis Colchos redire).

    deutsch-lateinisches > Drache

  • 5 aduncus

    ad-uncus, a, um
    а) загнутый внутрь, изогнутый, крючковатый (dentes draconis rhH.; nasus Ter; unguis C, O); кривой ( falx O)

    Латинско-русский словарь > aduncus

  • 6 amplexus

    I a, um part. pf. к amplector II amplexus, ūs m. [ amplector ]
    1) окружение, опоясывание ( Oceanus orbem terrarum amplexu finit L)
    2) обхватывание, сжимание ( draconis C)
    tenere aliquem amplexu T — держать кого-л. в своих объятиях
    in amplexus alicujus ruere SenT, T — броситься в чьи-л. объятия
    3) поэт. любовные ласки ( amplexus atque oscula dulcia V)

    Латинско-русский словарь > amplexus

  • 7 Juba

    I ae m.
    1) сын Гиемпсала II, царь Нумидии, сторонник Помпея; потерпев поражение от Цезаря (при Tance в 46 г. до н. э.), покончил жизнь самоубийством Cs, bAfr, H, Su etc.
    2) J. II, сын предыдущего, восстановленный Августом на нумидийском престоле, историк и географ PM, T
    II juba, ae f.
    1) грива C, Ctl, V etc.; шутл. шевелюра, грива Sen
    2) гребень (sc. dracōnis VF); хохолок Col; хвост кометы PM; шиш, остриё шлема (crinīta j. V); листва или крона ( arborum PM)

    Латинско-русский словарь > Juba

  • 8 lubricus

    lūbricus, a, um
    1) гладкий, скользкий (glacies L; anguis V); покрытый слизью ( conchylia H)
    2) подвижный (membra O; oculi C); шатающийся ( dentes Sen); гибкий (volumen, sc. draconis Ap); быстрый, текучий, стремительный (amnis H, O); быстротекущий, мимолётный ( annus O)
    3) ненадёжный, сомнительный, рискованный, опасный (via vitae C; aetas C)
    4) очаровательный, соблазнительный (vultus, sc. puellae H); обманчивый, полный соблазна ( cupiditas dominandi C)

    Латинско-русский словарь > lubricus

  • 9 multifidus

    a, um [ multus + findo ]
    1) сильно расщеплённый, разделённый на много частей (faces O; pedes PM; linguae draconis VF)
    m. dens Mгребень

    Латинско-русский словарь > multifidus

  • 10 praesemino

    prae-sēmino, —, ātum, āre
    2) закладывать основы, подготовлять ( majora sibi Amm)

    Латинско-русский словарь > praesemino

  • 11 sinus

    I sīnus, ī m. Pl = sinum II sinus, ūs m.
    1)
    а) изогнутость, кривизна (falcis Col; nubium Sen); изгиб, извив (draconis Poëta ap. C; serpentis O)
    б) выпуклость, вздутие ( velorum Prp)
    поэт. парус (sinūs implere secundos V; totos pandere sinūs J); вьющаяся прядь, завиток, локон ( comarum O)
    aliquid in sinum conferre Lampr — присвоить себе что-л.
    in sinum alicujus demandare Pt — отдавать кому-л. на хранение
    in sinum suum spuere Ptплюнуть себе за пазуху ( для того, чтобы отвратить гнев Немесиды за гордые слова)
    3) одежда, платье (induere regales sinūs O; manum demittere in sinum Pt); сеть звероловная M или рыболовная J
    4)
    а) грудь, лоно, объятия (sinu fovere aliquem Prp; in sinu philosophiae compelli C)
    5) нежная любовь, забота
    in sinu alicujus esse C — быть чьим-л. любимцем
    homines ex (или de) sinu alicujus C — чьё-л. ближайшее окружение или чьи-л. закадычные друзья
    6) защита, опека ( aliquem sinu suo recipere C)
    7) глубина, недра ( alti et obscuri quaestionum sinūs AG): середина, средоточие, центр
    8) власть, распоряжение (opes in sinu alicujus est T; res publica in sinum Vespasiani cessit T)
    10) залив, бухта ( naves ex sinu abducere Cs); побережье залива (s. Campaniae T)
    11) круг, кольцо ( sinūs terrarum T)
    12) впадина, ущелье, пропасть (s. montium QC; terra in ingentem sinum consedit L)

    Латинско-русский словарь > sinus

  • 12 tortus

    I 1. a, um
    part. pf. к torqueo
    2. adj.
    2) витой, кручёный (funes V; periscelides Pt)
    4) крутящийся, бурный ( vertex V)
    5) запутанный, неясный, нечёткий ( condiciones Pl)
    II tortus, ūs m. [ torqueo ]
    1) извив, изгиб ( dracōnis C)
    corpore tortūs dare V — извиваться, изгибаться
    2) вращение, размахивание ( habēnae St)

    Латинско-русский словарь > tortus

  • 13 volumen

    volūmen, inis n. [ volvo ]
    1) извив, изгиб, кольцо (lubrĭcum v., sc. draconis Ap); завиток, кольцо, клуб ( fumi O); сгиб ( crurum V)
    sinuare volumine terga V — извиваться, клубиться ( о змее)
    2) круговорот, вращение ( sidĕrum O); круговращение, смена ( sortis humanae PM)
    v. undae Lcrводоворот
    3) свиток, рукопись, сочинение (rerum gestarum C; de aliqua re C)
    4) часть (сочинения), том ( sedecim volumina epistularum Nep)

    Латинско-русский словарь > volumen

  • 14 aduncus

    ad-uncus, a, um, hackenförmig einwärts gekrümmt, eingebogen (Ggstz. reduncus), dentes (draconis), Cornif. rhet.: nasus, Habichtsnase, Ter. u. Suet.: unguis, Cic.: rostra, Col.: serrula, Cic.: baculum, Liv.: aratrum, Ov.: ferrum, Veget. – praepes Iovis adunca heißt der Adler wegen seines einwärts gebogenen Schnabels, Ov.

    lateinisch-deutsches > aduncus

  • 15 amplexus

    amplexus, ūs, m. (amplector), das Umschlingen, Umfassen, I) eig.: a) übh.: draconis od. serpentis, Cic. u. Ov.: alqm amplexibus necare (v. einer Schlange), Ov.: u. beim Ringen, amplexus excutere, sich den Umschlingungen entwinden, Ov. met. 9, 52. – b) das freundschaftliche, liebende = die Umarmung, Sing. u. Plur., Verg., Ov., Vell. u.a. – dah. meton., wie unser Umarmung (euphemist.) = Beischlaf, Sing. u. Plur., Ov. u.a. – II) übtr., terrarum amplexu, Lucr. u. Liv.: inferiorem eius (Aegypti) partem dextrā sinistrāque divisus amplexu suo determinat, Plin.: ita me vetustas amplexu annorum enecat, Laber. com. 123. – / Dat. Sing. amplexu, Verg. Aen. 6, 698.

    lateinisch-deutsches > amplexus

  • 16 consero [1]

    1. cōn-sero, sēvī, situm ( selten satum), ere, I) besäen, bepflanzen, bestecken, a) eig.: agrum, agros, Cato, Cic. u.a.: locus consitus (Ggstz. incultus), Quint.: ager diligenter consitus, Cic. – c. arva frumento, Curt.: agrum lupino vel fabā, Col.: agrum oliveto, Varr.: hortum omni genere ligni arborumque, Lact.: quae mitiora sunt frumento conseruntur, Curt.: ager arbustis consitus, Sall.: insula palmis frequentibus consita, Curt.: regio consita pomis, Salv.: poet., aera (= rostra) columnis consita, besetzt, Claud. – im Bilde, c. muliebria arva (v. der Venus), Lucr. 4, 1099: cum se coitu draconis consatam (befruchtet, geschwängert) affirmaret, Solin. 9, 18 M.: di conserentes, die der Schwängerung vorstehenden, Arnob. 5, 18. – b) poet. übtr.: lumine arva, bestreuen, bedecken (v. der Sonne), Lucr.: caecā mentem caligine consitus, beschwert, belästigt, Catull.: consitus sum senectute, beladen, Plaut. – II) einsäen, einpflanzen, einsetzen, arbusta, Varro: arborem, Liv.: pomus consita, Tibull.: in eodem fundo suum quicquid, Cato: vineam in agro, Cato: nemora manu consita, Curt. – stili caeci mirabilem in modum consiti, Auct. b. Afr. 31, 7. – absol., c. in alieno fundo u. in alienum fundum, eine Saat od. Pflanzung machen, ICt.: u. Partiz. subst., cōnsita, ōrum, n., das Gesäte, Gepflanzte, ICt. – / Wegen der Verwechslung von consevi u. conserui s. 2. cōn-sero a. E.

    lateinisch-deutsches > consero [1]

  • 17 dens

    dēns, dentis, m. (altind. dán, Akk. dánta, griech. ὀδούς, όντος, ahd. zand), der Zahn, I) der Zahn am menschlichen u. tierischen Körper: dens hominis, Plin.: dens cervi, crocodili, Plin.: dentes aprorum, Corp. inscr. Lat. 2, 2660: dentes Echidneae canis (des Zerberus), Ov.: dens serpentis, hydri, Ov. u. Verg.: viperae, Plin.: dens talpae, Plin. – cavernae dentium, Plin.: crepitus dentium, Cic.: dolor od. dolores dentium, Cels.: emissio dentium, das Zahnen, Ambros. epist. 44, 11: evulsio dentium, Cic.: illisio dentium, Cael. Aur.: labefactatio dentium, Plin.: duplex ordo dentium, Val. Max.: ordo superior dentium, Plin.: duo ordines maxillarium dentium, Plin.: radix dentis, Cels.: raritas (das Einzelnstehen) dentium, Quint.: sonus dentium inter se arietatorum, Sen.: stridor dentium, Cels.: vitia dentium, Plin. – dentes adunci draconis, Cornif. rhet., aprorum, Ov.: dentes adversi acuti (Ggstz. dentes intimi, qui genuini vocantur), Cic.: dentes albi, Plaut.: dentes atrati, Caecil. com. fr.: dens anguinus, Ov.: dens ater, Hor.: dentes breves, Cels.: dens blandus (leonis), der nur spielend ergreifende (nicht zupackende), Mart.: dentes boni, Plaut.: dentes candidi, Scrib., candiduli, Cic.: dentes canini, Cels.: dentes cariosi, Plin. u. Phaedr.: dentes causarii (kränkliche), Plin.: dens cavatus, cavus, Plin.: dentes columellares, Varro: concavi (Ggstz. solidi), Plin.: dens corruptus, Cels.: dens curvus (Ggstz. rectus), Cels.: dentes decidui, Plin.: dolentes, Scrib.: dens domitus (leonis), der Zahn des gezähmten Löwen, Ov.: dens eburneus, Elefantenzahn, Elfenbein, Liv. (dafür poet. dens niveus, Claud., Erythraeus, Mart., Indus, Catull., Libycus, Prop., Numida, Ov.); dass. dens eburnus, Claud.: dentes empti (gekaufte = falsche), Mart.: dens exesus, Cels.: dentes exigui, Suet.: exserti, Plin.: ferrei (eisenfeste), Plaut.: gemini (des erymanth. Ebers), Ov.: genuini, Cic.: inferiores (Ggstz. superiores), Cels.: lati, Plin.: dentes duo longissimi (serpentium), Plin.: dens lupinus, Eccl.: dentes magni, Cels.: mandentes, Cels.: maxillares, Cels.: mobiles, Plin., moti, Scrib.: molares, Col.: dens niger (schwarz gewordener), Cels. u. Hor.: dens novus, Cels. u. Hor.: dentes primi, primores, Vorderzähne, Cels.: dens prior (der schon früher dagewesene, gewachsene, Ggstz. dens novus), Cels.: dentes pueriles, Milchzähne, Sen.: putridi, Cic.: rari (einzeln stehende), Suet.: dens rectus (Ggstz. curvus), Cels.: dens scaber, Cels.: dentes serrati, Plin.: ii dentes, qui secant, Schneidezähne, Cels.: dens solidus (Ggstz. cavus), Plin.: dens superbus, der Zahn (der Stadtmaus), dem (infolge der Verwöhnung) nichts gut genug ist, Hor.: dentes superiores (Ggstz. inferiores), Cels.: dentes saxei, Apul.: venenati, Giftzähne (der Schlangen), Ov.: viperei, Ov.: vitiati, Plin. – abscīdere dentibus (abbeißen) linguam, Val. Max.: amittere dentes, Plin.: cadit dens, cadunt dentes, Cels. u. Plin.: cadunt alci dentes, Plaut. u. Sen.: carēre dente aliquo, eine Zahnlücke haben, Labeo bei Gell.: comprimere dentes, Plaut.: confirmare dentes od. dentes mobiles (v. Heilmitteln), Plin.: clare crepitare dentibus, mit den Z. klappern (v. Kauenden), Plaut.: ille, cuius dentes crepuere sub pugno, unter Faustschlägen knackten, Sen.: dagegen dentes crepuere retecti, klapperten (vor Schrecken usw.), Pers.: decĭdunt dentes, decĭdunt alci dentes, Plin.: is, cui dens deest, der eine Zahnlücke hat, Gell.: defricare dentes, Ov.: dentes inter se setā deligandi sunt, Cels.: velut rabida fera dentibus dimicavit, Iustin.: albis dentibus deridere, s. albus: dolet dens, Cels.: alci dolent dentes, jmd. hat Zahnschmerzen, Mart.: dentem eicere, evellere, Cels.: dentem manu od. forcipe excipere, Cels.: dentem eximere, Cels.: dentem aegrum eximere aut reficere, Mart.: eximere alci dentem, Suet.: extrahere dentem u. extrahere dentem sine vexatione (v. Mitteln), Plin.: excĭdit dens, Cels.: excĭdunt alci dentes, Plaut. u. Hor.: excutere alci omnes dentes uno pugno, Treb. Poll.: saepe pugni ictu equis et mulis excutere dentes, Treb. Poll.: dentes exacuit sus (Eber), wetzt die Hauer, Verg.: exturbare alci oculos atque dentes, Plaut.: facere dentes candidos (v. einem Mittel), Scrib.: frendere dentibus, Plaut.: fricare dentes, Plin., lavare fricareque dentes, Plin. ep.: habere dentes, dentes nullos, Plin. (scherzh. aqua habet dentes, beißt, Petron.): alci mustriculam in dentes impingere, Afran. fr.: infrendere dentibus, Verg.: inserere (einsetzen) dentes, Schol. Cruq.: dentibus lacerare viscera, Iustin.: dentibus laniare alqm, Liv., od. artus, Verg.: si dentes labant, Cels.: si ex ictu vel alio casu aliqui labant dentes, Cels.: omnes dentes labefecit mihi, Ter.: dentes lavare, Catull. u. Plin. ep.: mutare (wechseln) dentes, Plin., dentes primos, Col.: dentibus manditur atque extenuatur et molitur cibus, Cic.: nigrescunt dentes, Plin.: labra dentes nudant, Quint.: dens, qui natus est, Cels.: petit dente lupus, cornu taurus, Hor.: procumbere in dentes, sich platt auf die Erde legen, Vitr.: dentes (equi) prominere incipiunt, Col.: dentes pruriunt, Plaut.: renascuntur dentes (Ggstz. decĭdunt), Plin.: dentes restringere, fletschen, Plaut.: dentes senectā rufescunt, Plin.: sanantur ita dentes, Plin.: scalpere, scarificare dentes, Plin.: stabilire dentes mobiles (v. Mitteln), Plin.: stridere dentibus, Cels.: uti dentibus atque comis emptis, falsche Zähne u. falsches Haar tragen, Mart.: ähnlich uti dentibus insitis (eingesetzte) et alienis, Schol. Cruq.: venies (mihi) sub dentem, du kommst mir schon unter den Zahn (um dich zu zermalmen), scherzh., Petron. 58, 6: ebenso scherzh., leni prunā coctus, simul sub dentes mulieris veni, bis ter memordit, Laber. com. 28: quoi (alt = cui) auro dentes vincti esunt (alt = sunt), XII tabb. fr. – Im Bilde, a) v. vernichtenden Zahn der Zeit usw., vitiata dentibus aevi, Ov.: leti sub dentibus ipsis, Lucr. – b) v. alles benagenden, vergiftenden Neid, v. der gehässigen Mißgunst, dens invidus, Hor., lividus, Hor.: nulla tam modesta felicitas est, quae malignitatis dentes vitare possit, Val. Max.: more hominum invident, in conviviis rodunt, in circulis vellicant; non illo inimico, sed hoc maledico dente carpunt, Cic.: quia laedere vivos livor et iniusto carpere dente solet, Ov.: culpans in me aliquid maledico dente, Augustin. epist. 73, 3. – v. scharfen, verwundenden Spott des Schmähers, Lästerers, atro dente alqm petere, Hor.: mordaciorem improbo dente appetere, Phaedr.: cruento dente lacessiri, Hor.: dente Theonino circumrodi, Hor.: mortuum male dicaci dente indesinenter rodere, Ps. Quint. trib. Marian. 4. – II) übtr., der Zahn, die Zinke, zahnförmig gebogene Spitze lebl. Ggstde.: dentes serrae, Vitr. u. Plin.: perpetui dentes (serrae), Ov.: dentes irpicis, Varro LL.: dentes (die Kneipen) forcipis, Vitr.: dens ancorae, Verg.: dentes pectinis (des Weberkamms), Varro LL.: dass. insecti dentes, Ov.: aber densus dens, der dicht gezahnte Haarkamm, Tibull.: fixus dens (Nachschlüssel), Tibull.: dens vomeris, aratri, die zahnförmig gebogene Spitze der Pflugschar, des Scharbaums, Verg. u. Col. (s. Voß Verg. georg. 1, 170. p. 97): dass. dens curvus, Ov.: aber dens uncus, der Karst, Verg.: u. dass. ruricolae dentes, Lucan.: dens Saturni, die vorgebogene Saturnklinge = das Winzermesser, die Hippe, Verg.: dens validus (venabuli), Calp.: dentes muri, Mauern, die in Gestalt der Zähne einer Säge die beiden Stirnmauern verbinden, Vitr. – / Genet. Plur. regelm. dentium (s. Neue-Wagener Formenl.3 1, 412), obgleich Varro LL. 8, 67 den Genet. dentum als allein richtig annimmt.

    lateinisch-deutsches > dens

  • 18 ignitus [1]

    1. īgnītus, a, um (v. ignis), feurig, glühend, liquor, Cic. bei Serv. Verg. Aen. 6, 33: aether, Apul. de mund. 1: sidus, Vopisc. Car. 8, 5: globus iste ignibus lucifer, Chalcid. Tim. 247: lapides, Mart. Cap. 1. § 75: vinum naturā ignitius, Gell. 17, 8, 10: draconis effigies ignitissima, Iul. Val. 3, 56 (31). – übtr., ingenium, Prud. ham. 544: istius verbi ignita vis, Paulin. in Augustin. epist. 121, 18: ille morsus dentis igniti, Sidon. epist. 1, 11, 4: voto pennatior de spe voti ignitior, Itin. Alex. 29 (69). – / Cic. de domo 141 lesen Halm u. Müller nach Konjektur indomito furore, Kayser mit den Handschrn. inito furore.

    lateinisch-deutsches > ignitus [1]

  • 19 macula

    macula, ae, f., der Punkt, wo etwas schwindet od. eingeht, I) die Lücke, das Loch; dah. die Masche in Stickereien u. Gespinsten, in Netzen, Cic. u. Colum.: des Spinngewebes, Plin. – II) der Punkt, wo die Farbe schwindet od. sich ändert, der Fleck, A) im allg.: equus maculis albis, Verg.: in ipsis quasi maculis (terrae), ubi habitatur, auf den kleinen bewohnten Flecken, Punkten usw., Cic. – u. die Maser im Holz, mensa non varietate macularum conspicua, Sen. de tranqu. anim. 1, 7. – B) insbes., der entstellende Fleck, das Mal, a) eig.: lurida, Plaut.: maculae maerorum, entstellende Spuren, Zeichen der Trauer, Plaut.: depicti draconis, Mal, Zeichen, Suet.: maculas in veste facere, Plaut.: maculas auferre de vestibus, Ov.: corporis, Plin.: est corporis macula naevus, Cic. – b) übtr., der Fleck, Schandfleck, Makel, avaritiae, Ter.: familiae, Cic.: vitae splendorem aspergere maculis, Cic.: si qua macula concepta est, elui non potest, Cic.: maculam veteris industriae laudabili otio abluerat, Plin. ep.: omnem crimini maculam detergere, Apul.: ne Claudiae genti eam inustam maculam vellent, Liv.: quo facinore perpetrato infamiae maculam subiit, Iustin.

    lateinisch-deutsches > macula

  • 20 prosemino

    prō-sēmino, āvī, ātum, āre, hinsäen, aussäen, I) eig.: sollertia ea, quae posset vel in tegulis proseminare ostreas, Cic. fr. F. V, 78 Mueller: ita proprietas liquoris, cum iniit in corpus, proseminat intinctam sui cuiusque generis qualitatem, Vitr. 8, 3, 14: quia non per omnem terram nati sunt homines e terra, tamquam ex draconis alicuius dentibus proseminati, Lact. 6, 10, 19. – II) übtr., fortpflanzen, nam cum essent plures orti fere a Socrate, quod ex illius variis et diversis et in omnem partem diffusis disputationibus alius aliud apprehenderat, proseminatae sunt quasi familiae dissentientes inter se, Cic. de or. 3, 61: semper ez aliis alia proseminat usus, Manil. 1, 90.

    lateinisch-deutsches > prosemino

См. также в других словарях:

  • Draconis — is a gaming convention held annually in Montreal, Quebec, Canada in late September or early October; it has been active since 2006. It features all types of hobby games, including roleplaying games, board games, collectible card games,… …   Wikipedia

  • DRACONIS — ins. in Libya. Steph …   Hofmann J. Lexicon universale

  • Draconis Blackthorne — is an author, an artist, and a Warlock in the Church of Satan.He is the author of , The Devil s Scroll, Malefik Media.His writings on LaVeyan Satanism have appeared in the following publications: The Black Flame, [http://www.notlikemost.com Not… …   Wikipedia

  • DRACONIS Sanguis — concreto succo rubens, inter visus obsonia, quibus Mariam Mediceam Galliae Reg. Amstelodami excepit Societas Indiae Orientalis, memoratur Car. Barlaeo in Medicea. Vide quoque supra in vode Cinnabari …   Hofmann J. Lexicon universale

  • Draconis Combine — Contents 1 Intro 1.1 Beginnings of an Empire 1.1.1 Rule of the Von Rohrs …   Wikipedia

  • Divinity II: Ego Draconis — European cover art Developer(s) Larian Studios Publisher(s) Dtp Entertainment …   Wikipedia

  • Nu Draconis — ν1/ν2 Draconis Observation data Epoch J2000      Equinox J2000 Constellation Draco ν1 Draconis Right ascension 17h 32m 10.5697s …   Wikipedia

  • Ny Draconis — Datenbanklinks zu Kuma / ν Draconis Doppelstern Kuma (ν Draconis) …   Deutsch Wikipedia

  • BY Draconis — A/B Constelación Draco Ascensión recta α 18h 33min 55.77s Declinación δ +51º 43’ 08.9’’ Distancia …   Wikipedia Español

  • Kappa Draconis — Constelación Draco Ascensión recta α 12h 33min 28,94s Declinación δ +69º 47’ 17,7’’ Distancia …   Wikipedia Español

  • 16 Draconis — Constelación Draco Ascensión recta α 16h 36min 11,42s Declinación δ +52º 54’ 00,2’’ Distancia …   Wikipedia Español

Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»